ემოციური ინტელექტის მნიშვნელობა IT კომპანიებში

თუ აფასებთ ინსპირაციულ ესსეს მოსწონს ემოციური ინტელექტი: რატომ შეიძლება იყოს უფრო მნიშვნელოვანი ვიდრე IQ დანიელ გოლმენისა და ავტორის შემდგომი ნამუშევრების მიერ ემოციური ინტელექტის კონცეფციის ინტერნეტში გავრცელების დონეზე, შეიძლება ვიფიქროთ, რომ შესაძლებელია ისწავლოს და გააუმჯობესოს ემოციური ინტელექტი, რომ გახდეს წარმატებული ლიდერი ან მუშაკი. სინამდვილეში ეს მხოლოდ ნაწილობრივ მართალია.

კოგნიტურ-ბიჰევიორალური ორიენტაციის ფსიქოლოგიის ფუნდამენტური დაშვება არის ის, რომ ქცევისა და ჩვევების შეცვლით კონკრეტული ამოცანების შესრულებით, ადამიანს ასევე შეუძლია შეცვალოს ფსიქიკური მდგომარეობა.

ეს მიდგომა ძალზე ეფექტურია ადამიანის ცხოვრების წესთან დაკავშირებული პათოლოგიების სამკურნალოდ, როგორიცაა ობსესიურ-კომპულსიური აშლილობა, კვებითი დარღვევები, ფობიები, ნევროზები და ა.შ. ურთიერთქმედება სხვა ადამიანებთან უდავოდ გაუმჯობესებულია ქცევის პროგრესული ცვლილებისა და სოციალური უნარების გაზრდის გზით.

თუმცა, როგორც ფსიქოლოგიის ისტორია გვასწავლის, არცერთი სისტემა არ არის სრულყოფილი და იმუნური წარუმატებლობისგან. ემოციურ ინტელექტზე დაფუძნებული მიდგომა, ფაქტობრივად, დაუყოვნებლივ გამოცდას უკვე მწვრთნელსა და სუბიექტს შორის პირველ ინტერვიუში. ზოგადად, ბევრ ადამიანს შედარებით დიდი დრო სჭირდება მწვრთნელის ნდობასა და მისთვის დაკისრებულ ამოცანების შესრულებას. ეს ნაწილობრივ განპირობებულია იმ გონებრივი წინააღმდეგობით, რომელსაც თითოეული ჩვენგანი ეწინააღმდეგება ცვლილებების ფონზე და ამ გზაზე დადგმის არჩევის მიღმა არსებული რეალური მოტივაციის გამო.

მაგალითად, თუ გუნდის ლიდერს კომპანია აიძულებს ჩაატაროს ეს ინტერვიუები, მისი მოტივაცია ძალიან დაბალი იქნება. პირიქით, თუ იგივე გუნდის ლიდერი ეჭვობს, რომ მისი დამოკიდებულება გუნდის წევრებთან არასწორია და სპონტანურად მიჰყვება ამ გზას, მისი მოტივაცია უფრო დიდი იქნება და უკეთესი შედეგების მიღწევა იქნება.

ამიტომ არ უნდა არსებობდეს გარე ძალა, რომელიც მოითხოვს კომპანიისგან ფოკუსირებას ემოციური ინტელექტის განვითარებაზე. პირიქით, უნდა იცოდეთ მისი მნიშვნელობა და უნდა მიმართოთ ექსპერტს, როდესაც შეამჩნევთ გუნდის პროდუქტიულობის ვარდნას ან გადაჭარბებულ სტრესის დატვირთვასთან დაკავშირებულ ეპიზოდებს (ნერვიულობა, ჩხუბი და ა.შ.).

და ეს არ არის მხოლოდ ლიდერები: მაშინაც კი, თუ კომპანიას ჰყავს ემპათიური, დამხმარე და პოზიტიური გუნდის ლიდერი, შეიძლება იპოვოთ გუნდის წევრები, რომელთა სოციალური და ურთიერთობის უნარები იმდენად შეზღუდულია, რომ ლიდერის სამუშაო ემოციურად და ადამიანურად გაართულოს.

ეს იმიტომ ხდება, რომ ძალიან ხშირად თანამშრომლების შერჩევისას მხედველობაში მიიღება მხოლოდ ტექნიკური უნარები და ძალიან ცოტა ურთიერთობითი და ქცევითი. ამით ადამიანი ემუქრება გუნდში თანამშრომლების ჩართვას, რომლებიც, თუმცა ტექნიკურად ნიჭიერები არიან, შეუძლიათ პრობლემები შეუქმნან როგორც გუნდის სხვა წევრებს, ასევე თავად ლიდერს.

საბოლოო ჯამში, IT სექტორში მოქმედმა კომპანიამ თავისი თანამშრომლების შეფასების კრიტერიუმად ემოციური ინტელექტი ისეთივე მნიშვნელოვანი უნდა განიხილოს, როგორც ტექნიკური. ამ გზით შესაძლებელია იმ პრობლემების გადაჭრა, რომლებიც დაკავშირებულია პროდუქტიულობასთან, რაც არ შეიძლება აიხსნას მხოლოდ ტექნიკური ცოდნის ნაკლებობით.